از تاریخ‌ اجرای‌ این‌ قانون ‌ سازمان‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ و سازمان‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ روستاییان‌ در سازمان‌ تأمین‌اجتماعی‌ ادغام‌ می‌شوند و کلیه‌ وظایف‌ و تعهدات‌ و دیون‌ و مطالبات‌ و بودجه‌ و دارایی‌ و کارکنان‌ آنها با حفظ‌ حقوق‌ و سوابق‌ و مزایای‌ استخدامی‌ خود که‌ تا تاریخ‌ تصویب‌ و اجرای‌ آیین‌نامه‌ موضوع‌ ماده‌ 13 این‌ قانون ‌ معتبر خواهد بود به‌ سازمان‌ منتقل‌ می‌گردند.

تأسیسات‌ و تجهیزات‌ درمانی‌ سازمان‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ که‌ از محل‌ ذخایر سازمان‌ مذکور تأمین‌ شده‌ است‌ با حفظ‌ مالکیت‌ سازمان‌ در اختیار سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ قرار می‌گیرد.
تبصره‌ :

کارکنان‌ واحدهای‌ درمانی‌ مذکور در این‌ ماده‌ با حفظ‌ حقوق‌ و سوابق‌ و مزایای‌ استخدامی‌ خود به‌ سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌ درمانی‌ منتقل‌ خواهند شد. (این ماده و تبصره آن به موجب لایحه قانون تشکیل سازمان شورای فنی موضوع ماده 4 قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمین دولت و انحلال سازمان تأمین خدمات درمانی مورخ 1358/9/2 لغو شده است).

لایحه قانونی تشکیل شورای فنی موضوع ماده 4 قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمین دولت و انحلال سازمان تأمین خدمات درمانی مورخ 1358/9/12
ماده واحده:
از تاریخ تصویب این قانون شورای فنی موضوع ماده 4 قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمین دولتی مصوب اسفند ماه سال 1351 با ترکیب زیر در وزارت بهداری و بهزیستی تشکیل و عهده‌دار کلیه وظایفی خواهد بود که شورای فنی سابق به عهده داشته است:

وزیر بهداری و بهزیستی یا نماینده او.

رئیس هیأت مدیره سازمان نظام پزشکی مرکز یا دبیرکل سازمان مذکور.

رئیس بیمه مرکزی یا نماینده او.

دو نفر از پزشکان آزاد به انتخاب وزیر بهداری و بهزیستی

مواد 12 الی‌ 17 و 19 الی‌ 27 به‌ موجب‌ لایحه‌ قانونی‌ اصلاح‌ قانون ‌ تشکیل‌ سازمان‌ تأمین‌ اجتماعی‌ مصوب‌ 1358/4/28 شورای‌ انقلاب‌ و اساسنامه‌ سازمان‌ تأمین‌ اجتماعی‌ مصوب‌ 1358/6/10 هیأت‌ وزیران‌ منسوخ‌ گردیده‌ است‌
ماده‌ 18:
آئین‌نامه‌ داخلی‌ شورای‌ عالی‌ سازمان‌ پس‌ از تصویب‌ شورا به‌ موقع‌ اجرا گذارده‌ خواهد شد.

منابع‌ درآمد سازمان‌ به‌شرح‌ زیر می‌باشد.
1- حق‌ بیمه‌ از اول‌ مهرماه‌ تا پایان‌ سال‌ 1354 به‌ میزان‌بیست‌ و هشت‌ درصد مزد یا حقوق‌ است‌ که‌ هفت‌ درصد آن‌ به‌ عهده‌بیمه‌ شده‌ و هجده‌ درصد به‌ عهده‌ کارفرما و سه‌ درصد به‌ وسیله‌دولت‌ تأمین‌ خواهد شد.
2- درآمد حاصل‌ از وجوه‌ و ذخائر و اموال‌ سازمان‌.
3- وجوه‌ حاصل‌ از خسارات‌ و جریمه‌های‌ نقدی‌ مقرر در این‌ قانون ‌.
4- کمک‌ها و هدایا.
تبصره‌ 1:
از اول‌ سال‌ 1355 حق‌ بیمه‌ سهم‌ کارفرما بیست‌ درصدمزد یا حقوق‌ بیمه‌ شده‌ خواهد بود و با احتساب‌ سهم‌ بیمه‌ شده و کمک‌ دولت‌ حق‌ بیمه‌ به‌ سی‌ درصد مزد حقوق‌ افزایش‌ می‌یابد.
تبصره‌ 2:
دولت‌ مکلف‌ است‌ حق‌ بیمه‌ سهم‌ خود را به‌ طور یک‌ جا در بودجه‌ سالانه‌ کل‌ کشور منظور و به‌ سازمان‌ پرداخت‌ کند.
تبصره‌ 3:
سازمان‌ باید حداقل‌ هر سه‌ سال‌ یک‌ بار امور مالی‌خود را با اصول‌ محاسبات‌ احتمالی‌ تطبیق‌ و مراتب‌ را به‌ شورایعالی‌ گزارش‌ دهد.

نه‌ درصد از مأخذ محاسبه‌حق‌ بیمه‌ مذکور در ماده‌28 این‌ قانون ‌ حسب‌ مورد برای‌ تأمین‌ هزینه‌های‌ناشی‌ از مواردمذکور در بندهای‌ الف‌ و ب‌ ماده‌ 3 این‌ قانون ‌ تخصیص‌می‌یابدو بقیه‌ به‌ سایر تعهدات‌ اختصاص‌ خواهد یافت‌.
تبصره‌:
غرامت‌ دستمزد ایام‌ بیماری‌بیمه‌شدگان‌ که‌ ازطرف کارفرما پرداخت‌ نمی‌شود به‌عهده‌ سازمان‌ می‌باشد