ماده واحده ـ به دولت اجازه داده می شود از تاریخ تصویب این قانون ظرف مدت سه سال کارکنان رسمـی، پیمانی وقراردادی وزارتخانه ها و موسسات دولتی را که حداقل بیست و پنج سال سابقه خدمت قابل قبول داشته باشند با حداکثر پنج سال سنوات ارفاقی بدون شرط سنی در صورت تقاضای کارکنان و موافقت دستگاه متبوع خود بازنشسته نمایـد. پـاداش پایـان خدمـت این قبیل کارکنان براساس سی سال پرداخت خواهد شـد . حداقـل سنوات قابل قبول برای استفاده بانوان شاغل از این حکم بیست سال بوده و حداکثر سنوات ارفاقی آنان پنج سال خواهد بود .
پاداش پایان خدمت این قبیل کارکنان براساس سنوات خدمت قابل قبول آنان محاسبه و پرداخت خواهد شد.
تبصره ۱ـ
دستگاههای اجرائی مشمول این قانون مکلفند بار مالی ناشی ازاجراء این قانون درسال ۱۳۸۶ را از محل اعتبارات سال جاری خود پرداخت نمایند. اعتبار مورد نیاز برای سالهای آتی در قوانین بودجه سنواتی کل کشورپیش بینی وتامین خواهد شد.
تبصره ۲ـ
سهم صندوقهای بازنشستگی بابت پرداخت حقوق بازنشستگی ونیز کسور بازنشستگی و یا حق بیمه سهم مستخدم و کارفرما نسبت به سنوات ارفاقی ازمحل اعتبارات تبصره (۱) تامین و به صندوقهـای مذکـور پرداخت خواهد شد.
تبصره ۳ـ
شرکتهای دولتی وموسسات ونهادهای عمومی غیردولتی می توانند صرفا با استفاده ازمنابع مالی خود ،کارکنان واجد شرایط خود را به نحو مقرر دراین قانون بازنشسته نمایند.
تبصره ۴ـ
کارکنانی که به استناد این قانون بازنشسته می شوند ازحقوق ومزایای سایرقوانین و مقررات که برای کارکنان بازنشسته درنظرگرفته شده است بهره مند خواهند بود.
تبصره ۵ ـ
آیین نامه اجرائی این قانون حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب بنـا بـه پیشنهـاد سازمـان مدیریت و برنامه ریزی کشور و وزارت رفاه وتامین اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
قانون فوق مشتمل برماده واحده وپنج تبصره درجلسه علنی روز دوشنبه مورخ پنجم شهریـور مـاه یکهـزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۶/۱۲/۱۳۸۶ به تایید شورای نگهبان رسید.