رأی هیأت عمومی
الف- به شرح لایحه جوابیه شماره 32722/7100 مورخ 21/8/1385 با تصویب بخشنامه شماره 3/40 در سال 1383 در هماهنگ سازی مستمریها، کلیه سوابق اعم از واقعی و ارفاقی مورد محاسبه قرار گرفته و کلیه مشمولین بخشنامه شماره 40 بر اساس سوابق مزبور از هماهنگ سازی مستمری برخوردار گردیدهاند که با این وصف اعتراض نسبت به بند 3-3 بخشنامه شماره 40 سالبه به انتفاء موضوع است و موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم در این قسمت وجود ندارد. ب- طبق تبصره 4 ماده واحده قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان تامین اجتماعی مصوب 1367، سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور هنگام محاسبه مقرری هر سال معادل یکسال و نیم محاسبه و منظور میشود. بنابراین مدت مزبور از جهت مقرر در قانون در حکم خدمت رسمی محسوب میشود و بند 2 بخشنامه شماره 27 مستمریها، بند 3 بخشنامه شماره 28 مستمریها، بند (ب) بخشنامه شماره 30 مستمریها، بند 4-1 بخشنامه شماره 42 مستمریها، بند (د) بخشنامه شماره 4 کارهای سخت و زیان آور از جهت اینکه متضمن نفی قابلیت احتساب مدت ارفاقی مزبور در احتساب مزایا و فوقالعادههای مندرج در بندهای فوقالذکر است، خلاف هدف مقنن و مغایر قانون میباشد. بنابراین بندهای فوقالذکر مستنداً به اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری ابطال میشود.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد
مشاهده متن کامل رای
© تمامی حقوق به موسسه حسابرسی آزمون پرداز ایران مشهود (حسابداران رسمی) تعلق دارد.