رأی هیأت عمومی

به موجب تبصره 7 قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان تأمین اجتماعی مصوب 1367 چنانچه بیمه شدگانی که بر اساس ماده واحده قانون فوق‎الذکر بازنشسته شوند و مجدداً به عنوان حقوق بگیر در کارگاهی به کار اشتغال ورزند ضمن قطع مستمری از استفاده مجدد از بازنشستگی موضوع ماده واحده مزبور محروم خواهند شد. نظر به اینکه مراد مقنن اشتغال به کار مستمر در یک کارگاه در قبال دریافت حقوق است و تعمیم و تسری حکم قانون گذار به مواردی که بیمه شدگان بازنشسته به منظور کمک به معشیت خود و خانواده به کار نیمه وقت با دریافت اجرت اشتغال می‎ورزند و اطلاق فرد شاغل تمام وقت حقوق بگیر به اشخاص مزبور و نتیجتاً حذف مستمری بازنشستگی آنان موافق هدف و حکم مقنن نیست، بنابراین دادنامه‎های شماره 629 مورخ 10/5/1382 شعبه چهارم تجدیدنظر، شماره 717 مورخ 15/5/1381 شعبه اول تجدیدنظر شماره 1162 مورخ 18/12/1383 شعبه دهم تجدیدنظر دیوان مبنی بر ورود شکایت و تأیید استحقاق شاکیان به دریافت مستمری بازنشستگی در مدت اشتغال به خدمت نیمه وقت موافق اصول و موازین قانونی است. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی فرد

مشاهده متن کامل رای