افرادی‌ که‌ تا تاریخ‌ تصویب‌ این‌ قانون ‌ طبق‌ قوانین‌سابق‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ مستمری‌ در حق‌ آنان‌ برقرار شده‌ است‌ مستمری‌ خود را از سازمان‌ دریافت‌ خواهند داشت‌. مفاد ماده‌ 96 در مورد مشمولین‌ این‌ ماده‌ نیز رعایت‌ خواهد شد.

سوابق‌ پرداخت‌ حق‌ بیمه‌ افراد بیمه‌ شده‌ از نظر تعهدات‌ مذکور در ماده‌ یک‌ این‌ قانون ‌ نزد شرکت‌ سهامی‌ بیمه‌ایران‌، بنگاه‌ رفاه‌ اجتماعی‌ صندوق‌ تعاون‌ و بیمه‌ کارگران‌و سازمان‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ کارگران‌ و سازمان‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌و همچنین‌ افرادی‌ که‌ بیمه‌ اختیاری‌ بوده‌اند برای‌ استفاده‌از مزایای‌ مذکور در این‌ قانون ‌ جزء سابقه‌ آنان‌ محسوب‌ خواهدشد مشروط‌ بر اینکه‌:
1- کارگاه‌ یا مؤسسه‌ای‌ که‌ بیمه‌ شده‌ در آن‌ به‌ کار اشتغال‌داشته‌ است‌ کارگران‌ و کارمندان‌ خود را نزد یکی‌ از مؤسسات‌ مذکور بیمه‌ نموده‌ باشد و اشتغال‌ بیمه‌شده‌ نیز در آن‌ کارگاه‌یا مؤسسه‌ مسلم‌ باشد.
2- کمک‌ مورد تقاضا در قانونی‌ که‌ حق‌ بیمه‌ به‌ موجب‌ آن‌ پرداخت‌ گردیده‌ پیش‌بینی‌ شده‌ باشد.

میزان‌ حق‌ بیمه‌ روستائیان‌ مشمول‌ قانون ‌ بیمه‌های‌اجتماعی‌ روستائیان‌ و ترتیب‌ وصول‌ آن‌ و انواع‌ کمکهای‌ قانونی‌و منابع‌ مالی‌ تأمین‌ هزینه‌های‌ مربوط‌ به‌ بیمه‌شدگان‌ روستائی‌به‌ موجب‌ آیین‌نامه‌ای‌، خواهد بود که‌ به‌ پیشنهاد وزارت‌ رفاه‌اجتماعی‌ به‌ تصویب‌ کمیسیونهای‌ مربوط‌ مجلسین‌ می‌رسد. تا زمان تصویب‌ آیین‌نامه‌ مذکور، مقررات‌ و آیین‌نامه‌های‌ موجود قانون ‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ روستائیان‌ به‌ قوت‌ خود باقی‌ است‌.

از تاریخ‌ اجرای‌ این‌ قانون، قانون ‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌ مصوب‌ 1339 و اصلاحیه‌های‌ آن‌ و قانون ‌ افزایش‌ مستمریهای‌بعضی‌ از مستمری‌بگیران‌ مشمول‌ قانون ‌ بیمه‌های‌ اجتماعی‌، قانون ‌تأمین‌ آموزش‌ فرزندان‌ کارگر و سایر قوانینی‌ که‌ با این‌ قانون ‌مغایرت‌ دارد ملغی‌ است‌.
تبصره‌ 1:
کلیه‌ تعهدات‌ مالی‌ و اموال‌ و دارائی‌ صندوق‌ تأمین‌آموزش‌ فرزندان‌ کارگر به‌ سازمان‌ منتقل‌ می‌شود.
تبصره‌ 2:
کارکنان‌ صندوق‌ تأمین‌ آموزش‌ فرزندان‌ کارگر به‌ سازمان‌منتقل‌ و تابع‌ مقررات‌ و نظامات‌ استخدامی‌ سازمان‌ خواهند بود.
تبصره‌ 3:
آیین‌نامه‌های‌ اجرائی‌ قانون ‌ سابق‌ بیمه‌های‌ اجتماعیکه‌ با این‌ قانون ‌ مغایرت‌ نداشته‌ باشد تا زمان‌ تنظیم‌ و تصویب‌آیین‌نامه‌های‌ اجرائی‌ این‌ قانون ‌ قابل‌ اجراء است‌.
قانون فوق مشتمل بر 118 ماده و 40 تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه 1354/3/19، در جلسه روز سه شنبه سوم تیرماه 1354 شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.